Abraham Lincoln był 16. prezydentem Stanów Zjednoczonych Ameryki, pełniącym swoją funkcję od marca 1861 roku do zamachu w kwietniu 1865 roku. Jest uważany za jedną z najważniejszych postaci w historii USA, znaną z roli, jaką odegrał w zniesieniu niewolnictwa i zachowaniu Unii podczas amerykańskiej wojny domowej. Urodzony 12 lutego 1809 roku w chacie z bali w Hodgenville w stanie Kentucky, Lincoln dorastał w ubóstwie i otrzymał tylko kilka lat formalnej edukacji. Sam nauczył się prawa i został odnoszącym sukcesy prawnikiem w Illinois, gdzie w 1834 r. rozpoczął karierę polityczną w stanowej legislaturze. Lincoln zasiadał w Izbie Reprezentantów USA w latach 1847-1849, ale nie udało mu się wygrać wyborów do Senatu USA w 1855 roku. W 1860 roku ubiegał się o urząd prezydenta jako kandydat nowo powstałej Partii Republikańskiej, która sprzeciwiała się ekspansji niewolnictwa na terytoria zachodnie. Wygrał wybory, pokonując trzech innych kandydatów, i objął urząd 4 marca 1861 roku. Prezydentura Lincolna została zdominowana przez kwestię niewolnictwa i secesji południowych stanów. W 1861 roku Karolina Południowa odłączyła się od Unii, a za nią sześć innych stanów i utworzyły Konfederackie Stany Ameryki. Lincoln był zdeterminowany, by zachować Unię i w kwietniu 1861 roku wezwał 75 tysięcy ochotników do stłumienia rebelii. Rozpoczęła się wojna secesyjna. Przywództwo Lincolna podczas wojny charakteryzowało się jego determinacją, umiejętnościami politycznymi i zdolnością do inspirowania ludzi. W czasie wojny podjął kilka ważnych decyzji, w tym Proklamację Emancypacji z 1863 roku, która ogłosiła, że wszyscy niewolnicy w stanach Konfederacji są wolni, oraz zawieszenie prawa habeas corpus, które pozwalało na aresztowanie i przetrzymywanie podejrzanych o sympatie dla Konfederacji. Mimo trudności wojennych Lincoln został ponownie wybrany w 1864 roku, pokonując swojego dotychczasowego generała, George’a B. McClellana. W swoim drugim przemówieniu inauguracyjnym, wygłoszonym 4 marca 1865 roku, Lincoln wezwał do „złośliwości wobec nikogo, z miłością dla wszystkich” i wyraził chęć ponownego zjednoczenia kraju. 14 kwietnia 1865 r. Lincoln został zastrzelony przez Johna Wilkesa Bootha, sympatyka Konfederacji, podczas przedstawienia w Ford’s Theatre w Waszyngtonie. Zmarł następnego dnia, 15 kwietnia 1865 r., w wieku 56 lat. Jego śmierć była wielką stratą dla narodu i jest on pamiętany jako jeden z największych przywódców w historii Ameryki. Dziedzictwo Lincolna opiera się na jego przywództwie podczas wojny domowej i roli w zakończeniu niewolnictwa. Wierzył w ideę, że wszyscy ludzie są stworzeni równi i że niewolnictwo jest moralnym złem, które musi zostać zniesione. Niestrudzenie pracował, aby osiągnąć ten cel, a jego wysiłki ostatecznie doprowadziły do uchwalenia 13. poprawki do Konstytucji USA, która zniosła niewolnictwo w Stanach Zjednoczonych. Lincoln jest również pamiętany za swoje słynne przemówienia, w tym za przemówienie Gettysburskie i drugie przemówienie inauguracyjne. Przemówienie Gettysburskie, wygłoszone w 1863 roku podczas poświęcenia Narodowego Cmentarza Żołnierzy w Gettysburgu w Pensylwanii, jest uważane za jedno z największych przemówień w historii Ameryki. Było to krótkie, ale potężne przemówienie, które potwierdziło zaangażowanie Unii w sprawę wolności i demokracji.
Podsumowując, Abraham Lincoln był człowiekiem o wielkiej odwadze i przekonaniu, który poprowadził Stany Zjednoczone przez jedno z największych wyzwań. Wierzył w ideały demokracji i wolności, i walczył o zachowanie tych ideałów w czasie wielkiego konfliktu. Jego dziedzictwo nadal inspiruje ludzi na całym świecie, a jego wkład w historię Ameryki nigdy nie zostanie zapomniany.
